عواملی که ایمپلنت را به خطر می اندازد

بهداشت ضعیف دهان:

اگر بهداشت دهان خوب نباشد، بهترین درمانها هم با شکست روبرو می شوند. بیمار باید به طور مرتب و منظم مسواک بزند و حتما از نخ دندان یا در برخی موارد از پراکسی براش (مسواک بین دندانی) یا سوپرفلاس برای تمیز کردن زیر و کناره های ایمپلنت ها استفاده کند.
سیگار:

سیگار کشیدن زیاد، شانس موفقیت ایمپلنت را کاهش می دهد. سابق بر این برای سیگاری های قهار درمان ایمپلنت، منع تجویز داشت، اما امروزه عقیده بر این است که افراد سیگاری بهتر است مدتی قبل از جراحی ایمپلنت ، سیگار را کنار بگذارند و سعی کنند آنرا ترک کنند، اما اگر نمی توانند آن را ب هطور کار کامل ترک کنند، دست کم باید تا حد امکان کمتر سیگار بکشند تا ایمپلنت ها به مخاطره نیفتند. در زمانی که قرار است استخوان دور ایمپلنت شکل بگیرد، بهتر است بیمار سیگار نکشد.

دیابت:

اگر دیابت کنترل شده باشد، مشکلی برای گذاشیتن ایمپلنت وجود ندارد، اما اگر دیابت کنترل نشده باشد یعنی بیمار با سهل انگاری برای درمان اقدام نکرده باشد یا اینکه اصلا دیابت غیر قابل کنترل باشد، درمان ایمپلنت توصیه نمی شود.

شیمی درمانی و اشعه درمانی:

اگر فک بیمار تحت درمان با اشعه است یا داروهای شیمی درمانی دریافت می کند، نباید تحت درمن با ایمپلنت قرار گیرد. البته اگر مدتی از خاتمه هرکدام از این درمانها گذشته باشد و مشکل اولیه برطرف شده باشد با رعایت جوانب احتیاط می توان ایمپلنت گذاشت.

تضعیف دفاع بدن:

در بیمارانی که به هر دلیلی سیستم ایمنی بدن شان تضعیف شده مثلا لوسمی، ایدز، بیماری های خودایمنی و … معمولا درمان ایمپلنت توصیه نمی شود.

بی توجهی به ویزیت های منظم:

از همان زمان دریافت پروتز، چک آپ های مرتب و منظمی برای بیمار در نظر گرفته می شود که باید با دقت آنها را رعایت کند. فواصل آنها هم هر ۲ هفته یکبار ، بعد ماهی یکبار، بعد سه ماه یکبار و بعد شش ماه یکبار است. بیمار نباید برود و تا ۶ ماه پیدایش نشود، چه بسا در همان هفته های اول ممکن است مشکلاتی در ارتباط با پروتز ایجاد شود که بیمار خودش متوجه انها نمی شود. اما دندانپزشک می تواند با اقدام به موقع از بروز عوارض بعدی جلوگیری کند. رادیوگرافی های کنترل که در هفته اول و ماه اول و سپس سالی یکبار گرفته می شوند، نقش مهمی در تشخیص به موقع مشکلات دارد.

رژیم غذایی تدریجی:

بیمار بعد از دریافت پروتز نباید بلافاصله غذاهای سفت و سخت مصرف کند، بلکه باید ابتدا برای مدتی از غذاهای نرم استفاده کرده و به تدریج رژیم غذایی عادی خود را از سر بگیرد