به گزارش روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شیروان:

ولی محمدیان سرپرست گروه کوه نوردی شبکه بهداشت و درمان شیروان گفت:

با توجه به استقبال همکاران ، جمعه گذشته برنامه ورزشی و تفریحی در قلعه زو برگزار نمودیم که هدف از برگزاری این برنامه ها اول اینکه همکاران تجربه متفاوتی از زندگی را امتحان کنند. دوما شناخت مناطق بکر اطراف و همچنین معرفی جاذبه های گردشگری و افزایش روحیه اجتماعی و ورزشی در همکاران از مهم ترین اهداف این گروه بود

محمدیان خاطرنشان ساخت:

در این برنامه علاوه بر صعود به ارتفاعات  برنامه بازدید از قلعه تیمور و برنامه بسیارمهیج آموزش صخره نوردی نیز جهت افزایش آگاهی همکاران برگزار گردید.

محمدیان عنوان کرد از علاقمندان به این رشته دعوت میشود جهت آموزش مرحله به مرحله صخره نوردی که از ابتدای سال 94 بصورت مرتب برگزار میگردد شرکت فرمایند

روستای قلعه زو از توابع بخش مركزی شهرستان شیروان، با مختصات جغرافیایی 57 درجه و 47 دقیقه طول شرقی و 37 درجه و 30 دقیقه عرض شمالی، در 24 كیلومتری شمال غربی شهر شیروان و 79 كیلومتری شرق بجنورد قرار دارد.

روستای قلعه زو از شمال به روستای چوكانلو، از شمال غرب به كوه كمردراز و تنگه تیمور لنگ از غرب به روستای شهید نجات و خطاب، از جنوب به روستای بیگان، از شرق به روستاهای شورك و منصوران و از شمال شرق به كوه بخوریك محدود می‌شود.

ارتفاع این روستای كوهپایه‌ای از سطح دریا 1300 متر است که بر دامنه كوه و در میان دره ”زو“ استقرار یافته است. آب و هوای آن خشك و سرد كوهستانی است. میانگین بارندگی سالانه آن حدود 179 میلی‌متر گزارش شده است و رودخانه ”كال زو“ در غرب آن جریان دارد.

روستای قلعه زو بیش از پنج قرن قدمت دارد. این روستا، در گذشته خان‌‌نشین و محل حكمرانی امرای تیموری بوده است. قلعه بزرگ و مخروبه تیموری در قله یكی از كوه‌های ضلع غربی روستا، از آثار آن دوره است. هسته اولیه روستا در ابتدای تنگه یا دره ”زو“ و همجواری آن با قلعه موجب این نام شده است.

مردم روستای قلعه زو به زبان كردی سخن می‌گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.

براساس سرشماری سال 1375، روستای قلعه زو 84 نفر جمعیت داشته است که در سال 1385 به 315 نفر افزایش یافته است.

درآمد اكثر مردم روستای قلعه زو از فعالیت‌های زراعی، دامداری و صنایع دستی تأمین می‌شود.

زراعت روستا، دیمی است و محصولات عمده آن گندم و جو است. دامداری، به شیوه سنتی متداول است و پرورش گوسفند و گاو و تولید انواع محصولات دامی و فرآورده‌های لبنی رواج دارد.

باغداری در روستا رواج ندارد، ولی در قسمت‌هایی از كوه‌های اطراف روستا و دره غربی قلعه تیموری، انواع درختان میوه وحشی و گیاهان دارویی مانند زرشك، سیب كوهی، آنوخ، کاسنی، مندك، گون، كاكوتی و گل پوپك وجود دارد.

روستای پایكوهی قلعه زو بافت مسكونی متمركزی دارد و در دامنه كوه استقرار یافته است. معماری روستا سنتی و ساده و معابر آن پیچ درپیچ و باریك است. خانه‌های روستاییان معمولاً در یك طبقه با سقف‌ مسطح و دیوارهای گل اندود ساخته شده‌اند. مصالح به‌كاررفته در بناهای قدیمی غالباً گل، سنگ، خشت، آجر و چوب است، ولی در ساخت خانه‌های جدید، از مصالح سیمان، تیرآهن و آجر نیز استفاده می‌شود.

اقلیم خشك روستای قلعه زو، مانع سرسبزی پیرامون آن شده است اما جریان رودخانه كال زو حواشی بسیار مناسبی برای گذران اوقات فراغت پدید آورده است. آبشار قلعه زو نیز به زیبایی محیط آن افزوده است.

از دیگر جاذبه‌های طبیعی روستا، چشمه‌ای در ارتفاع چهار متری كوهی است كه قلعه ”تیموری“ در آن بنا شده است. این چشمه كه از دل زمین می‌جوشد، از آب‌های آشامیدنی مشهور شیروان است. عمق زیاد سرچشمه آن، موجب گرمی آب چشمه شده است. در كنار چشمه و بین صخره‌های كوه، یک استخر طبیعی وجود دارد که آب چشمه از بالا به درون آن می‌ریزد. این استخر طبیعی به محل استحمام و شنای مردم در فصل تابستان تبدیل می‌شود.

در اطراف روستای قلعه زو، چشمه‌های كوچك دیگری نیز، با آبی سرد و گوارا وجود دارد که قسمتی از كوه‌های اطراف آن با انواع گیاهان خودرو و طبیعی پوشیده شده است. پیرامون روستای قلعه زو، به علت وجود بز كوهی و میش، یكی از مناطق حفاظت شده و شكارگاه‌های منطقه شیروان است. برخی از ارتفاعات اطراف روستا برای مطالعه و تحقیق در زمین‌شناسی و فسیل شناسی بسیار مناسب است.

برج و باروی تیموری از جاذبه‌های تاریخی روستاست. این قلعه بزرگ و مخروبه، در ضلع غربی روستا و بر روی قله كوهی واقع شده است و آثاری از برج‌ها، سنگرها، پل و دیگر ابنیه آن باقی مانده است. برج‌های بلندی از چهار گوشه، قلعه را در بر گرفته بوده‌اند که در حال حاضر یكی از آن‌ها با ارتفاع 9 متر از سطح قله، سالم و پابرجا مانده است. مصالح به كار رفته در این برج شامل سنگ، گچ، گل و چوب است. در داخل قلعه، آثاری از شاه‌نشین، خانه‌هایی كه با نقب به باروها متصل بوده‌‌اند، آب انبارها، حمام كوره، تنورهای پخت نان، محل‌های دیده‌بانی و غیره به جا مانده است و آثار گچ‌بری دیوارها و نوع مصالح آن با آثار دوره تیموری مطابقت دارد.

خرابه‌های آرامگاه شیخ بابا یکی از زیارتگاه‌های سابق مردم، در شمال روستا به جا مانده است.

مردم روستای قلعه زو، در اعیاد مذهبی به جشن و سرور و در ایام وفات و شهادت ائمه به عزاداری می‌پردازند. برپایی مراسم ملی تحویل سال نو، سیزده ‌بدر، شب یلدا و چهارشنبه ‌سوری، از دیگر ویژگی‌های فرهنگی مردم این روستا است.

اجرای انواع آوازهای محلی به زبان كردی در مراسم‌ و جشن‌های عروسی همراه با آلات موسیقی دوتار، كمانچه و قشمه در روستا رایج است که توسط ”بخشی“ اجرا می‌شود.

كشتی با چوخه از جمله ورزش‌ها و بازی‌های محلی روستاست.

پوشاك برخی از افراد میانسال شبیه به لباس كردی است. این لباس‌ها شامل كلاهی خاص و نیم‌تنه پشمی است. زنان در مراسم و جشن‌های محلی از لباس‌های محلی و قومی خود استفاده می‌كنند.

انواع غذاهای گوشتی مانند آبگوشت و كباب و همچنین انواع آش‌های رشته و دوغ در روستا تهیه می‌شود. طبخ انواع اشكنه و فطیر مسكه (نوعی نان محلی) در روستا رایج دارد.

دسترسی: این روستا از طریق شهرهای شیروان و بجنورد با جاده‌ای مناسب و آسفالت قابل دسترسی است.