دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت / جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت

هنگام نهادن قدم بر سر خاک / دیوار حرم به احترام تو شکافت

حضرت امام علی سلام الله عليه فرمود:

سزاوار نیست که بنده خدا، در دوران زندگى به دو خصوصیّت اعتماد کند و به آن دلبسته باشد؛ یکى عافیت و تندرستى و دیگرى ثروت و بى نیازى است؛ زیرا چه بسا در حال صحّت و سلامتى مى باشد، ولى ناگهان انواع مریضى ها بر او عارض مى گردد؛ و یا آن که در موقعیّت و امکانات خوبى است، ناگهان فقیر و بیچاره مى شود؛ پس بدانیم که دنیا و تمام امکانات آن بى ارزش و بی وفا خواهد بود و تنها عمل صالح، مفید و سودبخش است.

منبع: بحارالانوار،جلد ۶۹،صفحه ۶۸