عقد ازدواج:

عقد به معناي بستن، گره بستن، استوار کردن پيمان و عهدبستن است.

تعريف دوران عقد:

دوران عقد به دوراني گفته مي شود که با عقد ازدواج آغاز مي شود و با شروع زندگي مشترک پايان مي يابد.

عقد ازدواج يک پيمان سه گانه است که شامل عقد شرعي، عقد قانوني و عقد اجتماعي مي شود. منظور از عقد شرعي همان صيغه عقد دائم است که شرع مشخص کرده است. منظور از عقد قانوني همان ثبت رسمي ازدواج و پذيرش تعهدات قانوني و حقوقي ازدواج است.

ضرورت ها و کارکرد هاي دوران عقد:

به طور سنتي اکثر افراد ازدواج را يک تصميم مي دانند اما ما معتقديم که ازدواج يک فرآيند است.

فردي که ازدواج را يک تصميم مي داند بر خود لازم مي داند که با هر مقدار اطلاعات بتواند تصميم بگيرد.اما فردي که ازدواج را يک فرآيند مي داند برخود لازم مي داندکه فرآيند را طي کند و در طول زمان وبا طي شدن درست فرآيند تصميم درست مشخص شود.

اگر نگاه ما به ازدواج نگاه فرآيندي باشد عبور گام به گام از يک سري مراحل را به راحتي مي پذيريم.

دوران عقد سه ضرورت و کارکرد منحصر به خود را علاوه بر موارد ياد شده دارد. اين سه مورد عبارتند از :

الف) آمادگي اقتصادي:

ايجاد خانواده جديد، نياز ببه آمادگي هر دو نفر دارد. تهيه مسکن و تهيه لوازم منزل دو وظيفه عمده اقتصادي همسران است. دوران عقد به همسران اين فرصت را مي دهد تا آمادگي اقتصادي لازم براي ايجاد خانواده جديد را کسب کنند.

ب) شناخت جنسي:

يکي از مهمترين عناصر ارتباط همسران ارتباط جنسي است. افرادي که داراي مشکلات و اختلالات کنشي جنسي هستند دراين کاملاً قابل شناسايي هستند که به متخصص درمان جنسي مراجعه نمايند.

ج) تعامل با خانواده همسر:

دوران عقد، شروع جدي تعامل با خانواده همسر است . خريد عقدف رفت و آمد با خانواده همسر، پذيرش خانواده همسر، احترام اعضاي خانواده به عروس يا داماد و احترام به خانواده آنها، ديد وبازديد خانواده ها و ... .

هميشه اولين روابط از اهميت ويژ ‍ ه ا ي برخوردار است. در اولين را بطه ها، پايه ها و مباني نگرش افراد نسبت به هم مشکل مي گيرد و از آنجا در اين دوران همسران بيشتر به فکر ارتباط با هم هستند. ممکن است از تعامل با خانواده يکديگر غفلت کنند که هر کدام از اين موارد مي تواند سرآغاز اختلاف و تنش باشد.

تجربه عقد بدون تجربه نامزدي:

برخي از خانواده ها تجربه نامزدي را از دختر و پسر خود سلب مي کنند و به دلايل مذهبي و قانوني پس از دوران کوتاه آشنايي، آنها را به سمت عقد و دوران عقد هدايت مي کنند. نبود تجربه نامزدي شرايط وي‍‍‍‍‍‍‍ژه اي را بر دختر و پسر تحميل مي کند. کساني که تجربه نامزدي را ندارند رعايت نکات ذيل ضروري است:

1. حداقل 6 ماه اول عقد را دوران نامزدي خود بدانيد.
2. حداقل د ر6 ماه اول عقد از داشتن رابطه کامل جنسي وبچه دار شدن پرهيز کنيد.
3. در صورتي که به اين نتيجه رسيديد همسر مناسبي براي يکديگر نيستيد ارتباط را در همان سطحي که هست حفظ کنيد و از مشاورين متخصص کمک بگيريد.

موضوعات دوران عقد:

مشکلات و مسائل دوران عقد شامل پنج مسئله و موضوع مي شود.

1. موضوعات فردي:

تشکيل خانواده خانواده و ازدواج امري است که با استرس و فشار رواني همراه است. در دورا ن عقد فرد با نسائل اقتصادي مربوط به تشکيل خانواده ، کنار آمدن، مديريت استرس، ارتباط مؤثر با همسر و مسائل ديگري روبرو مي شود که برخورد  فردي او را مي طلبد. کسب مهار تهاي زندگي کمک بزرگي است تا فرد از اين مسائل و موضوعات با سهولت عبور کند.

1. موضوعات بين فردي:

همسران در دوران عقد دچار تعارضات بسياري مي شوند از آنجا که در اين دوره لازم است تا در مورد بسياري از امور تصميم گيري شود نبود تفاهم و نرسيدن به توافق مي تواند مشکلات عمده اي را ايجاد کند. مهارت حل تعارض و مهار تهاي ارتباط صميمانه و مؤثر از مهم ترين مهارت هاي مورد نياز براي همسران در اين دوره مي باشد.

1. موضوعات مربوط به خانواده همسر:

ارتباط با خانواده همسر در دوران عقد يکي از مهم ترين مسائل همسران عقد کرده است . حالت هاي مختلف رقابت، جنگ، يارگيري، طرد، پذيرش و صميميت در ارتباط با اعضاي خانواده همسر به طور پيچيده و سيال بوجود مي آيد.

1. موضوعات بين خانواده:

ازدواج با عضوي از خانواده به طور استعاري به معناي ازدواج با آن خانواده است. و در سطح با لاتر ازدواج دو نفر از  دو خانواده به طور استعاري به معناي ازدواج آن دو خانواده است. زماني که مادر داماد با مادر عروس رابطه خوبي ندارند به شکلي اين رابطه بر رابطه همسران نيز  مي تواند متأثر شود.

1. موضوعات مربوط به خانواده خود:

در دوران عقد فرد در حال گذار از خانواده اصلي به خانواده جديد است. در اين دوران بروز مسائل و مشکلاتي بين عروس و داماد و خانواده خود وجود دارد .

تنظيم رابطه با اعضاي خانواده اصلي يکي از وظايف مهم همسران در دوران عقد است. يکي از روش هايي که کمک کننده شناخت احساسات متعارض و آگاهي از آن است.