آبسه دندان
اگرپالپ دندان (مغز دندان) پس از عفونت (آلوده به باکتری شدن) نتواند از خود دفاع کند احتمال تشکیل آبسه دندانی در نوک ریشه بسیار زیاد میشود. چنین عفونتی از نوک ریشه دندان خود را به لثه رسانده و باعث تورم و ایجاد درد شدید آن میشود. معمولا درمان در این حالت کمی پیچیده تر بوده و در مواردی ممکن است لازم باشد دندان را کشید. در موارد پیشرفته تر از عفونت، آبسه دندان ممکن است به نواحی حساسی از سر و گردن نیز برسد که برای آن نیاز به جراحی های پیچیده در اتاق عمل باشد.
متأسفانه درمان دندان های دچار آبسه بسیار مشکل و گاه غیرممکن است. در صورت بروز آبسه و عفونت دندان ها، استفاده سرخود از آنتیبیوتیک به هیچ وجه توصیه نمیشود، چرا که گاهی مصرف نابجای آنتیبیوتیکها باعث پنهان شدن علائم یا مقاوم شدن میکروبها میگردد. پس در صورت بروز آبسههای دندانی در اولین فرصت باید به دندانپزشک مراجعه نمود تا اقدامات درمانی لازم به عمل آید. از طرفی باقی گذاشتن دندانهای عفونی در دهان بسیار خطرناک است، چون علاوه بر تاثیر عفونت بر سلامت عمومی بدن ، در برخی موارد عفونت دندان های شیری بر روی جوانه دندان های دائمی زیرین تاثیر گذاشته، باعث نقص ساختاری این دندانها میشود.
نقش اصلی در درمان آبسه های دندانی، اول حذف عامل عفونت است که این عمل به صورت باز کردن راهی مثل بریدن بافت های روی آبسه، عصب کشی دندان یا حتی خارج کردن دندان برای خروج چرک انجام می شود و دومین راه تجویز آنتی بیوتیک های لازم برای کامل شدن درمان و حذف مواد عفونی است که البته هر دو مورد باید در مطب و با نظر دندانپزشک انجام شود.
اگر آبسه ها در نواحی سطحی و در مجاورت استخوان فک باشد، مشکل چندانی پیش نمی آید و به آسانی می توان آن ها را کنترل و درمان کرد اما اگر این عفونت به فضاهای عمقی مانند فضاهای اطراف حلق، مجاری تنفسی و حتی اطراف مغز راه پیدا کند میتواند بسیار خطرناک باشد و موجب انسداد راه های تنفسی، درگیری مغز و مننژیت (التهاب پرده مغز) و انتشار در خون شود.