حقایقی در مورد ترامادول

گاهی اوقات داروهایی که کاربردهای خاص و مشخص در درمان بیماری ها دارند توسط عده ای خودسرانه و نابجا مصرف می شوند. دو دارویی که در جمعیت دانشجویی مورد استفاده نابجا قرار می گیرند عبارت اند از: ترامادول و ریتالین. به همین دلیل در این جابه معرفی بیشتر این دو ماده پرداخته می شود.

ترامادول

ترامادول یک ضد درد غیر افیونی است که برای دردهای متوسط تا شدید به کار می رود. در مورد این دارو عقیده بر این است که در کاهش علائم افسردگی و اضطراب نیز مفید است. با این حال ، متخصصان هنوز برای این موارد، ترامادول را تجویز نمی کنند.

ترامادول که معمولاً با نام ترامادول هیدروکلراید معرفی می شود، به صورت های قرص، کپسول، آمپول وجود دارد.

این دارو با اسامی تجاری بابومادول، پیرالژین،  ترادولان، ترامارام، ترامود، ترالژیدول و ترامل در بازار دارویی ایران وجو دارد.

معمولاً 15 دقیقه بعد از مصرف اثرات دارو به تدریج شروع می شود و 2 تا 8 ساعت این اثرات باقی می ماند و به تدریج طی 4 تا 6 ساعت بعد رو به کاهش می گذارد.

در موارد پزشکی، تجویز ترامادول با احتیاط ها و ملاحضات خاص همراه است. پزشکان به هنگام تجویز ترامادول وجود بیماریهای مختلف را ارزیابی می کنند از جمله:

• مصرف روزانه الکل، اعتیاد یا سؤمصرف مواد                           -    سابقه ضربه به مغز
• وجود تومورهای مغزی                                                     -   مشکلات کلیوی
• بیماریهای کبدی                                                          -    بیماریهای تنفسی از جمله آسم یا اشکالات تنفسی
• واکنش های غیر معمول یا آلرژی به ترامادول، کدئین، غذا ها یا نگهدارنده های غذایی و مواردی از این قبیل
• تشنج یا صرع                                              

علاوه بر این پزشکان هنگام تجویز این دارو احتیاط  می کنند که بیمار تحت درمان با داروهای مختلف نباشد زیرا با ترامادول تداخل دارد از جمله موارد زیر:

• الکل یا داروها و موادی که الکل دارند                     -   ضد افسردگی ها
• آنتی هیستامین ها                                            -   داروهای ضد اضطراب و خواب آور، بنزو دیازپین ها مانند لورازپام، اکسازپام، دیازپام و مانند آن
• شل کننده های عضلانی                                    -  کلزاپین، فلوفنازین ها مانند پرفنازین، تیوریدازین، کلرپرومازین و مانند آن
• کاربامازپین، فنوباربیتال                                      -    فیرازولپیدون
• لیزولید                                                         -   ضد درد ها مانند بوپرونورفین
• نالترکسون                                                    -       بوپروپیون

ترامادول دارای عوارض جانبی زیادی است و بر اندام های مختلف بدن اثر می گذارد از جمله:

مغز و دستگاه عصبی مرکزی: توهم های مختلف، سرگیجه ، خواب آلودگی، بی خوابی، سردرد، بی قراری، کاهش آستانه تشنج

پوست: تعریق لرز، کهیر، پف کردن صورت ، خارش

گوارشی: تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست، سوزش معده

عضلانی: تشنج، لرزش، سفت شدن عضلات، ضعف عضلات

گلو: اشکال در بلع، گرفتگی یا خس خس صدا، گرفتگی صدا

دهان: ورم زبان یا لب ها، خشکی دهان

سایر عوارض عبارتند از : اشکال در تنفس، گرفتگی بینی، ایجاد حالت هایی شبیه آنفلونزا، تورم چشم ها، تورم در دست، پا

آبریزش از چشم

مصرف بی رویه و خودسرانه ترامادول با وابستگی جسمی و سندرم ترک همراه است. این دارو تحمل ایجاد می کند. ترامادول حالت هایی شبیه سندرم ترک مواد افیونی ایجاد می کند. علاوه بر این در سندرم محرومیت یا ترک از ترامادول علایم غیر معمول مانند حملات تشنجی دیده می شود  که در سندرم ترک مواد افیونی وجود ندارد . سایر علائم محرومیت ترامادول یا سندرم ترک عبارتند از: اضطراب، تعریق، تپش قلب، سوزن سوزن شدن، تعریق ترس و اندوه. به همین دلیل به افرادی که وابستگی جسمی به مسکن ها دارند گفته می شود که به تدریج میزان ماده مصرفی را کاهش دهند و بعد مصرف را قطع کنند، تا دچار سندرم ترک نشوند. مسلم است که این زمان به دوز مصرفی و طول مدت مصرف بستگی دارد و در افراد مختلف متفاوت است.

این دارو می تواند وابستگی روانی نیز ایجاد کند و مصرف تفننی آن نیز خطرناک است.